Na de 10-daagse vakantie is het even schakelen. Het voelt gek zo zonder Jos, Sterre en Tijmen. Maar het is ook fijn om m’n studiegenoten en docenten weer te zien. En we starten met de techniek van de upperzone (de bovenste 2 ribben, de nek en het hoofd), waar ik heel nieuwsgierig naar ben.

Superblij met de goede cijfers voor m’n tussentijdse examens en minder blij met de uitkomst van onze visumverlengingsaanvraag. Helaas is deze voor mij en vijf andere medestudenten verlengd tot begin september i.p.v. tot begin oktober. In eerste instantie wordt er doodleuk verteld dat we een maand eerder naar huis moeten of ‘even’ naar Namibië moeten gaan (borderhopping), maar dat gaan we niet doen. Als we niets doen, lopen we het risico om bij het verlaten van Zuid-Afrika, een ‘ban’ te krijgen van 5 jaar, wat inhoudt dat we 5 jaar Z-A niet in mogen. We besluiten om een nieuwe visumverlengingsaanvraag te doen. Het voelt voor mij niet goed om hier een maand illegaal te verblijven en ik wil m’n vrijheid behouden te kunnen reizen waar ik wil. Weer een ervaring rijker en € 100 armer (gelukkig hoeven we de ‘Visa Liza fee’ deze keer niet te betalen).

Deze weken hebben we toetsen over het hart- en vaatstelsel, ademhalingsstelsel en het spijsverteringskanaal. De releases/partnerchecks vind ik heel fijn, zowel om te geven als te ontvangen. Deze weken met Rimke en Dazzie, de lieverds. We leren veel van elkaar.

Partnercheck met Dazzie

Tijdens een les komt de outreach ter sprake. Een groep internationale BSR-practitioners geeft 2 x per jaar vrijwillig releases aan kinderen met een beperking in Zuid-Afrika. Onze docente Mary vertelt hoe blij en dankbaar deze kinderen zijn. De verhalen raken me. Ze doen me denken aan m’n vrolijke neefje Jaimie. Hij is twaalf en heeft een lichamelijke en geestelijke beperking (Cerebrale Parese en Syndroom van West). Hij heeft veel baat bij de Body Stress Releases die hij maandelijks van Monika ontvangt. Ik mis z’n lach.

Een mooie belevenis @ Rondevlei Learning Centre. M’n BSR-practitioner Monika support deze school met haar stichting Inspiracle Wild Heart. Heel mooi om hier een kijkje te kunnen nemen tijdens een knus festival. We krijgen een rondleiding van Vinessa. Ze vangt hier momenteel 6 (en maximaal 10) kinderen op die niet mee kunnen komen op de basisschool. Vaak hebben ze problemen thuis. Ze verblijven van maandag t/m vrijdag in deze veilige, liefdevolle en rustige leer- en leefomgeving, waar ze zich op hun eigen tempo kunnen ontwikkelen.

Groot feest 😉 Het is weer tijd voor een 5-minute talk voor de klas. Ik mag iets vertellen over hoe we stress in ons leven kunnen verminderen. M’n praatje heb ik gericht aan studenten van de Universiteit in George. Aan het eind word ik overmand door emoties bij de zin, ‘als je je down voelt, praat dan alsjeblieft met vrienden/ouders of zoek professionele hulp’. Een paar dagen geleden is Sofie, een meisje uit een vriendengroep van Tijmen, plotseling overleden omdat ze het leven niet meer aan kon. Ontzettend verdrietig. Ik deel wat er is gebeurd en voel me gesteund door lieve reacties. Het liefst zou ik even willen ’teleporteren’ naar Nederland om fysieke knuffels te kunnen geven. Ook m’n schoonmoeder maakt een moeilijke tijd door. Na vele onderzoeken is er helaas kanker in haar baarmoeder en longen geconstateerd. Ze heeft 17 juli een pittige maar succesvolle operatie ondergaan (verwijdering van eierstokken en baarmoeder (incl. groot gezwel). En voor m’n zus is het ook niet makkelijk nadat ze 1 februari haar partner heeft verloren aan kanker. Gelukkig zijn ze omringd door lieve mensen en gaat het naar omstandigheden okay. We hebben digitaal contact en energetisch zijn we met elkaar verbonden, waar we ook zijn.

Goed nieuws voor Sterre! Ze is aangenomen voor de functie van productieassistente bij het programma ‘Ik vertrek’. En Tijmen maakt een opleidingsswitch van game development naar game artist op het Media College in Amsterdam. Hij mag in september aansluiten bij het 2e leerjaar, superfijn!

Het is een voorrecht om vijf maanden in zo´n prachtige omgeving te mogen verblijven. Aan zee zien we regelmatig walvissen en dolfijnen, geweldig! En we zijn inmiddels ervaren rallyrijders. We trotseren de glibberige dirtroads. De modderstalagtieten onder onze ‘sexy Alma’ groeien met de dag.

Wat gaat de tijd toch snel. Nog maar vijf weken tot onze eindexamens met aansluitend de stageperiode.

We proberen zoveel mogelijk te genieten van het mooie Zuid-Afrika.

Brenton on Sea, dance @ kerkje Sedgefield, bbq bij Kryschja en Brown Hooded Kingfisher Trail met Sacha